Pociągi.

Tekst: Katarzyna Ziemińska.

1.

Czuję się dziś jak pusty dzban

Wylały się wszystkie treści

I nagle wiem, że nie wiem nic

To nic mi właśnie się nie mieści.

Ref.

Osowiały mi słowa spontaniczne

I nie znajdę innych już

Idę w świat i będę patrzeć jak

Wieczorne mkną pociągi.

2.

Wyrastam wciąż wśród mądrych słów

Logiką pojmuję ich treści

I nagle wiem, że wszystko wiem

A szczęście w sercu się nie mieści.

Ref.

Osowiały mi słowa spontaniczne

Lecz znalazłam inne już

Idę w świat i będę patrzeć jak

Wieczorne mkną pociągi.

1993-03-09.

Strona www stworzona w kreatorze WebWave.